it's ME

สวัสดีค่ะ♪เราเอง แต่เราคือใครวะ? ขอไม่บอกชื่อจริงนะคะ;-; 

♥เราชื่อเล่นชื่อ "เบลล์" ค่ะ แบบจริงกว่านี้ก็คือ "เบลล์เบลล์" แบบจริงม๊ากมากก็คือ "เบ่วเบ๊ล"😹มันดูง๊องแง๊งมากเลย แต่พอโตขึ้นแม่ก็เรียกแค่เบลล์เบลล์ ถ้าเพื่อนเรียกเราว่า เบ่วเบ๊ล เราก็...
เวลาไปแนะนำตัวกับเพื่อนก็บอกแค่ว่าชื่อ เบลล์ เพราะว่าขี้เกียจพูด จริงๆชีวิตเราก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงบ้านๆธรรมดานี่แหละ //เอ๊ะ หรือว่าไม่ธรรมดา'-' แต่ก็ช่างเหอะ วันแรกที่เราได้ลืมตาดูโลก คือ วันคารที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ.2545 ประมาณเวลาบ่ายสองนี่แหละ มั๊งนะ😔

นี่คือเราตอนเกิดใหม่ๆ ลูกคนหรือลูกลิงก็ไม่รู้ทุกวันนี้คือขนขาขนแขนเราเยอะกว่าผู้ชายบางคนแล้ว
ช่วงเรากำลังโตงานอดิเรกของเราก็ คือ การลื้อของกับนอนดูการ์ตูน ตอนเด็กขาเราไม่ค่อยแข็ง กว่าจะเดือนได้ก็เป็นปีกว่านู้น

ยิ้มหวาน😆😆😆

ตอนนี้ประมาณ 2 ขวบมั้งนะ

ตอนนั้นก็คือเป็นสก๊อยเกิร์ลมากๆ ใครจะขี่มอเตอร์ไซไปไหนนี่จะเกาะไปกับเขาตลอด รถไอติมเราก็ไปกับเขา555555

ภาพนี้น่าจะตอน 3 ขวบ

อันนี้ถ่ายคู่กับพ่อตอนประมาณ 4 ขวบ

จำได้ว่าตอนนั้นกว่าหลุมในน้ำตกมากกกกก จนถึงทุกวันนี้ก็ยังกลัวอยู่;-;

หน้าคือไม่ไหวแล้ววว แม่พาเบลล์ออกไปที💦😂

 ภาพนี้ตอนอายุ 5 ขวบ สมัยอยู่ใต้กับย่า พ่อเป็นคนใต้แต่เราพูดภาษาใต้ไม่เป็นเลย5555

ตอนนั้นเราเรียนโรงเรียนคริสต์ด้วย แต่เราจำชื่อโรงเรียนไม่ได้แล้ว

ขึ้นประถมแล้วนะ!!

รูปนี่เราจำได้ตอนป.1 เราย้ายไปเรียนที่บึงกาฬ โรงเรียนบ้านเหล่าทองหลาง//ชื่อนี้อีสานมาก 

ตอนนั้นชอบไปโรงเรียนมากๆ เพราะ อยู่บ้านแล้วเหงาไม่มีเพื่อนเล่น

ช่วงนั้นคือซ่ามาก ปั่นจักรยานกับเพื่อนตะลอนทั่วหมู่บ้านไม่ดูเวลา พอถึง 5 โมงแล้ว

แม่ต้องตามกลับบ้านตลอด ไปปีนต้นไม้แล้วก็ตกต้นไม้กัน

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

พอมาป.2 เราก็ย้ายมาอยู่กรุงเทพแล้วเรียนที่ โรงเรียนบริบรูณ์ศิลป์ศึกษา 

พอเป็นเด็กกรุงเทพปึป ผมก็ยาวขึ้นมาทันที

(งานสานใยรักโรงเรียนก็คือ หน้าลอย รึป่ะ?)

แดดแยงตาไม่ไหวแล้วพ่อ

จะเป็นไรมั้ยถ้าจะบอกว่าตัวเองน่ารัก คือไม่อยากโตเลยอยากอายุเท่านี้ตลอด แงงงงงงงงง;-;

ตอนป.3 คือไปเที่ยวเชียงใหม่แล้วได้นั่งเครื่องบินครั้งแรก 

//แล้วเราก็พบว่าน้องแพนด้าเขาไม่ทำอะไรนอกจากกินและก็นอนจริงๆด้วย

ภาพกุมารน้อยตอนป.5 (ธน.ชอบเอาภาพนี้มาล้อเรามากเลย)

แล้วก็ skip ข้ามมาตอนป.6 เลยเย่!!!

เห็นแบบนี้แต่เราเคยเป็นหลีดด้วยนะ!!!

ภาพนี้ก็คือถ่ายกับครูโอเมย์ เป็นครูสอนภาษาจีน

งานสานใยรักอีกแล้ววว

จะร้องไห้ตอนนั้นเป็นธีมลูกทุ่ง แล้วคือสีชุดก็บาดตามากๆ5555

อุ๊ต๊ะ! ภาพเผลอ

และในที่สุดเราก็จบประถมแล้วววววววว

ถึงจะมีเรื่องที่ลืมบ้าง แต่ความทรงจำในโรงเรียนกระโปรงเขียวย่านดอนเมืองก็จะอยู่ในใจเราตลอดไป

อยากจะบอก ขิม น้ำหวาน แหวน และเพื่อนๆทุกคนว่าคิดถือนะ

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

และในที่สุดเราก็ขึ้นม.ต้น เย่!!!!

และเราก็ได้เข้าเรียนที่ โรงเรียนดอนเมืองทหารอากาศบำรุง ช่วงนั้นก็คือ วัยเด็กกระโปกทำตัวตลกโปกฮาไปวันๆกับเพื่อน เกาะกลุ่มกันอยู่ 5 คนมี เบลล์💓 เบสท์(ธน.)💜 ไหม💚 นาย💙 อ้อน💛 เราขอ skip เลยนะ

อันนี้เบลล์กับเบสท์

งานส่งไม้กลอง //หน้าคือไม่ไหวแล้ว5555

ธน.มันเอาใส่แต่งอะ55555 ตอนนั้นคิดอะไรกันอยู่ก็ไม่รู้

(เรียงจากบนลงล่างและซ้ายไปขาว ก็คือ ไหม นาย เบลล์ เบสท์ อ้อน)

ค่ายยุวกาชาดตอนม.3

พอตัดผมสั้นแล้วเรารู้สึกหล่อ

ตอนนั้นคือ ไม่มีสาระอะไรเลยทำตัวติ๊งต๊องกันไปวันๆ

เราเป็นเด็กห้องGifted ด้วยละ 

ภาพถ่ายนี้ตอนจบครอสเรียนวิทยาศาสตร์กับอ.เช 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ถึงเวลาที่เราต้องจำใจต้องขึ้นม.ปลายแล้ว

ตอนนี้ก็ขึ้นม.ปลายแล้ว เราก็ต้องจริงจังกับชีวิตขึ้น! จะสอบติดที่อยากเข้า😓😣

ขนาดขึ้นม.ปลาย จนถึงตอนนี้เราก็ยังทำตัวกระโปกเหมือนเดิม

กีฬาสีตอนม.4 น้องคอกระเช้าเหลืองนั้นคือเราเอง

เราเต้นโคฟเวอร์ด้วยนะ😝

รูปนี้ตอนรับน้องรหัส //เพิ่งผ่านไปสดๆร้อนๆ

เรามี พี่รุ้งเป็นป้ารหัส พี่มิวเป็นพี่รหัส และก็มีปุ๊กกี้เป็นน้องรหัส

และก็ดำเนินต่อมาจนถึงทุกวันนี้ วันที่เราต้องทำงานเขียน blog เพื่อส่งครู ในอนาคตเราว่าถ้าเราเหงาเราก็คงมาเขียน blog อื่นๆต่อนนั้นแหละ แต่ตอนนี้ของทำงานส่งครูกอนนะทุกคน!!🙀💨

แล้วเจอกันใหม่นะทุกคนนนนนน☺☺☺